เรื่องเล่าหลอน

เรื่องเล่าหลอนวันนี้จะขอเล่าเรื่อง “ผีทั้งกลม” โดยเมื่อประมาณปี 2535 ตลาดกะเปอร์ยังไม่เจริญเท่าไรมีร้านรวงไม่กี่บ้านก็คือนับจำนวนได้ แต่สถานที่ราชการมีครบถ้วนซึ่งประกอบไปด้วยสถานีตำรวจที่ว่าการอำเภอโรงพยาบาลประจำอำนาจโรงเรียนตั้งแต่ชั้นอนุบาลจนถึงชั้นมัธยมด้านการประกอบอาชีพก็ต้องแยกออกตาม แต่สถานที่จะอำนวยที่อยู่ติดกับตลาดสักหน่อยก็ค้าขายตรงกันข้ามกับตลาดกะเปอร์จะเป็นสถานีตำรวจด้านข้างสถานีตำรวจจะมีถนนสายเล็กๆ ทะลุออกไปถึงตำบลบ้านนาซึ่งชาวบ้านประกอบอาชีพเกษตรกรรมสวนยางพาราปลูกข่า ตะไคร้ สวนผลไม้ก็มีบ้างประปราย มีส่วนน้อยเท่านั้นที่หาซองป่าออกมาขาย จากถนนเส้นเล็กก็คือถนนเส้นจากจังหวัดระนองไปจังหวัดพังงาถ้าหันหลังให้กันตลาดกะเปอร์ก็จะผ่านวัดกะเปอร์ซึ่งขึ้นชื่อลือชาในเรื่องผีสางอยู่บ้างพอสมควรแต่ไม่ถึงกับมากมาย มีพระภิกษุรูปหนึ่งซึ่งบังเอิญพบกันบนรถประจำทางท่านได้เล่าให้ผู้เขียนฟังว่าสมัยท่านอุปสมบทอยู่ที่วัดกะเปอร์และเพิ่งจะอุปสมบทใหม่ๆ ท่านได้นั่งสนทนาธรรมอยู่ โดยมีพระภิกษุด้วยกันประมาณ 3 ทุ่มเศษท่านได้เดินผ่านศาลาโรงธรรมและได้เห็นเงาของคนประมาณ 3-4 คนกำลังปัดกวาดศาลาธรรมอย่างขยันขันแข็งท่านจึงถามไปว่า “โยมมาทำอะไรกันทำไมไม่เปิดไฟ” แต่ไม่ได้รับคำตอบกลับหายไปเฉยๆ   ต่อมาวันรุ่งขึ้นก็มีศพมาตั้งบำเพ็ญกุศลที่ศาลาธรรมเมื่อท่านได้นำเหตุการณ์ที่พบเห็นเมื่อคืนไปเล่าให้ท่านเจ้าอาวาสฟัง ท่านก็บอกว่าเพื่อนๆ เขากวาดบ้านต้อนรับสมาชิกใหม่